COMMONLY ISOLATED MICROORGANISMS FROM WOUNDS WITH THEIR ANTIBIOTIC RESISTANCE PATTERNS. Yara kültürlerinden izole edilen etkenler ve antibiyotik direnç profilleri.

Abstract

Etiology of wound infections varies with the location of infection and risk factors. In this study, we aimed to analyse the wound cultures and the frequency of antibiotic resistance of the isolated microorganisms from patients hospitalized in intensive care unit (ICU) of the General Surgery Clinic.

We retrospectively scanned the results of wound cultures from the patients in  ICU of General Surgery Clinic between 2009-2012, and recruited the ones in which at least one microorganism is isolated from culture.  Identification of the microorganisms and antibiotic susceptibility tests were done with conventional methods and automated systems. 

Of the 1754 specimens, pathogen bacteria is isolated in 638 (30%)  of them,  and the most common pathogens isolated were as followed:  Escherichia coli (39.8%), Staphylococcus aureus (11.9%), Acinetobacter baumannii (9.1%), Pseudomonas aeruginosa (7.5%), Candida spp. (7.8%), Enterobacter cloacae (7.1%), Klebsiella pneumoniae (6.1%), Enterococcus spp. (6.9%), Coagulase Negative Staphylococcus (CNS) (2.4%) and other Gram negative bacterias (1.4%). Methicillin resistance was observed in all S. aureus and CNS strains whereas extended spectrum beta lactamase was observed in 72.4% of E. coli and K. pneumoniae strains. On the other hand,  carbapenem resistance was observed in 27.1% of P. aeuroginosa and 68.9% of A. baumannii strains. The enteric bacteria; E. coli and K. pneumoniae, showed the highest resistance to cefotaxime (82.4%) and ceftazidime (74.6%). For P. aeruginosa resistance to tazobactam-piperacilline was 77% and to ceftazidime 70%, for A. baumannii ceftazidime resistance was 92% and cefaperazone-sulbactam resistance was 78%.

The most common microorganisms isolated in the intensive care unit of general surgery clinic are enteric bacteria, non-fermentative bacteria and staphylococci. Hospital based data for the colonizing microorganisms, wound organisms, distribution patterns as well as their resistance patterns are important for empirical treatment schemes.

ÖZET

Yara yeri enfeksiyon etkenleri, enfeksiyonun geliştiği bölgeye ve risk faktörlerine göre farklılık gösterirler. Bu çalışmada AKÜ Tıp Fakültesi Hastanesinde Genel Cerrahi yoğun bakım ünitesinde yatan hastaların yara yeri kültürlerinden izole edilen mikroorganizmaların sıklığı ve antibiyotik direnç profilleri irdelenmiştir.

Çalışmada Genel Cerrahi yoğun bakım biriminden 2009-2012 yılları arasında hastanemiz klinik mikrobiyoloji laboratuvarına gönderilen yara yeri kültürleri retrospektif olarak taranmış ve en az bir mikroorganizmanın izole edildiği kültür sonuçları değerlendirilmiştir. Mikroorganizmaların identifikasyonu ve antibiyotik duyarlılık testleri konvansiyonel yöntemler ve otomatize sistemlerle gerçekleştirilmiştir.

Genel Cerrahi yoğun bakım biriminden gönderilen 1754 örneğin 638âinde (%30) patojen bakteri izole edilmiş, en sık rastlanan etkenlerin Escherichia coli (%39.8), Staphylococcus aureus (%11.9), Acinetobacter baumannii (%9.1), Pseudomonas aeruginosa (%7.5), Candida spp. (%7.8), Enterobacter cloacae (%7.1), Klebsiella pneumoniae (%6.1), Enterococcus spp. (%6.9), Koagulaz Negatif Stafilokok (KNS) (%2.4) ve diğer Gram negatif bakteriler (%1.4)olduğu gözlenmiştir. S. aureus ve KNS suşlarının tümünde metisilin direnci gözlenirken, E. coli ve K. pneumoniae suşlarında Genişlemiş Spektrumlu Beta Laktamaz direnci (GSBL) 72.4%, P. aeuroginosa ve A. baumannii suşlarında karbapenem direnci sırasıyla 27.1% ve 68.9% oranında tespit edilmiştir. Enterik bakterilerden E. coli ve K. pneumoniae için en yüksek direnç sefotaksim (%82.4) ve seftazidim (74.6%), P. aeruginosa için tazobaktam-piperasilin (77%) ve seftazidim (70%), A. baumannii için seftazidim (92%) ve sefaperazon-sulbaktam (78%) saptanmıştır.

Hastanemizin Genel Cerrahi yoğun bakım ünitesinde yara yeri enfeksiyonu etkeni olarak en sık enterik bakteriler, non-fermentatif bakteriler ve stafilokoklar gözlenmektedir. Hastanemizde kolonize olan ve enfeksiyon etkeni olarak karşımıza çıkabilen mikroorganizmaların dağılımı ve direnç paternine ilişkin kendi verilerinin olması, etkene yönelik ampirik tedavi açısından büyük önem taşımaktadır.