Bilateral giant inguinoscrotal hernia with hydrocele: A case report

Bilateral dev inguinoskrotal herni ve hidrosel. Olgu sunumu

Abstract

Giant inguinoscrotal hernia (GIH) is a high morbidity and mortality disease. Giant inguinoscrotal hernia containing omentum, intestinal segments or urinary bladder is a challenging surgical disease.

The patient was diagnosed with bilateral giant inguinoscrotal hernia at the age of 81. The case had 22 years history of this uncommon disease. Ultrasound revealed a voluminous hernia sac containing bowel loops, greater omentum, and hydrocele. According the new classification of GIH, the patient was type II. He underwent complete surgical hernioplasty involving omentectomy and orchiectomy. After the surgery, any emerging complications were closely monitored.

When giant inguinoscrotal hernia is diagnosed, operation should be recommended immediately. Treatment procedure of hernia should be according the classification of GIH. The Lichtenstein tension-free technique seems to be the best surgical procedure for the patient who have bilateral hernia. It should be used whenever possible in such cases. The patients should be carefully follow up postoperative in terms of abdominal compartment syndrome and respiratory insufficiency.

ÖZET

Dev inguinoskrotal herni (GİH), morbidite ve mortalitesi yüksek bir hastalıktır. Omentum, barsak segmentleri veya mesane içeren dev kasık fıtıklarının tedavisi çeşitli güçlükler içerebilir.

Burada, 81 yaşındaki hastaya bilateral dev inguinoskrotal herni tanısı kondu. Vakanın 22 yıllık öyküsü vardı. Ultrasonda barsak ansları, omentum masurası ve hidrosel içeren hacimli bir fıtık kesesi görüldü. Yeni GİH sınıflamasına göre hasta tip II olarak kabul edildi. Omentektomi ve orşiektomiyi içeren tam cerrahi hernioplasti yapıldı. Ameliyattan sonra ortaya çıkan komplikasyonlar yakından takip edildi.

Dev kasık fıtığı teşhisi konulduğunda hemen ameliyat önerilmelidir. Fıtığın tedavi prosedürü GİH sınıflamasına göre yapılmalıdır. Lichtenstein gerilimsiz tekniği bilateral fıtığı olan hasta için uygun bir cerrahi prosedür gibi görünmektedir. Bu gibi durumlarda mümkün olduğunca kullanılmalıdır. Hastalar postoperatif abdominal kompartman sendromu ve solunum yetmezliği açısından da dikkatle takip edilmelidir.